Ακράτεια ούρων

Η ακράτεια ούρων είναι ένα αρκετά συχνό πρόβλημα στις μέρες μας. Μπορεί να προσβάλλει γυναίκες όλων των ηλικιών για διάφορους λόγους και σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, 3 στις 10 γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίσουν κάποια μορφή ακράτειας. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με την ανατομική κατασκευή του γυναικείου σώματος, στην κατάσταση αυτή μπορεί να συμβάλλουν οι ορμόνες, οι τοκετοί, η κλιμακτήριος και η εμμηνόπαυση. Ως ακράτεια ορίζεται κάθε ακούσια (χωρίς τη θέλησή μας) απώλεια ούρων. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα είναι ένα θέμα ταμπού που δύσκολα θα συζητούσε κανείς, το οποίο βάζει εμπόδια στην καθημερινότητα της γυναίκας. Μπορεί να σας αναγκάσει να περιορίσετε ή να αποφύγετε δραστηριότητες που σας αρέσουν, όπως ταξίδια, άσκηση ή απλές κοινωνικές επαφές.

Υπάρχουν διάφορες μορφές ακράτειας, οι πιο γνωστές είναι τέσσερις:

Ακράτεια ούρων από προσπάθεια: Είναι η πιο συχνή μορφή ακράτειας και ορίζεται ως την απώλεια ούρων όταν περπατάτε, ασκείστε, σηκώνετε κάποιο βαρύ αντικείμενο, όταν σηκώνεστε όρθια, όταν βήχετε, φτερνίζεστε ή γελάτε.
Ακράτεια επιτακτικού τύπου: Είναι η αιφνίδια και έντονη ανάγκη για ούρηση που ακολουθείτε από απώλεια ούρων. Πολλές φορές συμβαίνει κατά την διάρκεια του ύπνου ή μόλις έχετε ξυπνήσει και είναι το αίσθημα ότι δεν θα προλάβετε να φτάσετε στην τουαλέτα.
Απώλεια ούρων μικτού τύπου: Συμβαίνει σε γυναίκες που έχουν συμπτώματα τόσο ακράτειας ούρων από προσπάθεια, όσο και επιτακτικού τύπου.
Απώλεια ούρων από υπερπλήρωση: Συμβαίνει όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει εντελώς. Μπορεί να προκληθεί είτε από δυσλειτουργία των νεύρων που ελέγχουν την ούρηση, είτε από απόφραξη της ουρήθρας που εμποδίζει τη ροή ούρων.

Η ακράτεια των ούρων στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε μία από τις παρακάτω αιτίες:

Αδυναμία των σφιγκτήρων της ουρήθρας
Σε χαλάρωση του πυελικού εδάφους (τοκετοί, γήρανση, παχυσαρκία, χρόνιος βήχας)
Σε ουρολοιμώξεις και κολπίτιδες
Σε ιδιοπαθή υπερλειτουργική κύστη
Μετά από εγκυμοσύνη
Σε συγγενείς παθήσεις που βλάπτουν τη νεύρωση της κύστεως και της ουρήθρας ή προκαλούν ανατομικές ανωμαλίες
Σε επίκτητες νευρολογικές παθήσεις (π.χ. κατά πλάκας σκλήρυνση) κ.ά.

Οι ασθενείς με ακράτεια πρέπει να υποβάλλονται σε πλήρη κλινικό έλεγχο προκειμένου να διαγνωστούν με ακράτεια ούρων. Η κατάλληλη εξέταση που θα καθορίσει τον βαθμό ακράτειας και την θεραπεία που θα εφαρμοστεί είναι ο ουροδυναμικός έλεγχος. Ο ουροδυναμικός έλεγχος είναι η εξέταση που μας δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίσουμε με ακρίβεια από ποια μορφή ακράτειας (επιτακτική, από προσπάθεια, μικτή) πάσχει η ασθενής και έτσι να εφαρμοστεί η κατάλληλη συντηρητική – φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία. Μετά την αξιολόγηση και ταξινόμηση της μορφής ακράτειας, εφαρμόζεται η κατάλληλη θεραπεία αναλόγως με τον τύπο ακράτειας. Την τελευταία 15ετία διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, στις περισσότερες περιπτώσεις εφαρμόζεται μια μέθοδος που ονομάζεται ταινία ελεύθερης τάσης (TVT, SPARC κ.λπ.), που έχει πολύ καλά αποτελέσματα (85-90% ίαση). Και τέλος, είναι γνωστή η χρήση συμπίεσης, αυτό γίνεται χειρουργικά ή με την τοποθέτηση ταινιών (slings) υποουρηθρικά ή με την τοποθέτηση τεχνητού σφιγκτήρα. Τα αποτελέσματα είναι εξαίρετα και το συνολικό επιτυχές αποτέλεσμα φτάνει το 95%.

Αναλόγως με τον λόγο εμφάνισης της ακράτειας, ο γιατρός θα σας συμβουλεύσει τι να κάνετε και ποια μέθοδο αντιμετώπισης θα χρειαστεί να ακολουθήσετε. Σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικές επιλογές και μέθοδοι για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, προκειμένου να παραμείνει η κάθε γυναίκα δραστήρια και με αυτοπεποίθηση, οπότε το μόνο που έχετε να κάνετε για να βάλετε τέλος σ’ αυτή την κατάσταση είναι να μιλήσετε στον γιατρό σας για το πρόβλημά σας.